حضرت اباالفضل (ع)

کاش در تقدیرمان احساس بود ** بندگی حضرت عباس بود کاش مشمول عطایش می شدم**گرد سرگردان پایش می شدم کاش از احساس او پُر می شدیم**سنگ بودیم و از او دُر می شدیم کاش دستی در مدارج داشتیم**رنگی از باب الحوائج داشتیم گر چه پیش حضرتش ناقابلم **قاب کردم عکس او را در دلم محو رخسارش ز جان و دل شدم**من گرفتار ابو فاضل شدم هر دلی بسته به گیسوی اوست**قبلگه قبله خال روی اوست شهره آفاق در جود و سخاست**او امام عباس اهل کربلاست کاش با یک آن نگاه مست خود**دل گرو بستاند او با دست خود دست خواهش های من بیمار اوست**حاجت نا گفته دادن کار اوست